Heh...

Dzień ciszy. Dzień rozstania z moim blogiem. Dzień braku pisania opowiadania. Dzień bez rozmyślań na temat mojej samotności. Dzień bez smutku i żalu. Czasami chcę by byo tak zawsze przez caly czas. Bym nie smucil się i żyl szczęśliwy pośród wszystkich.
W szkolę caly czas patrzę na Adę. Próbuję poznac ją wzrokiem ale nie mogę się przemóc by zrobić coś więcej. Nie wiem dlaczego. Wstydzę się? Boję? Nie wiem.