Dzień ciszy. Dzień rozstania z moim blogiem. Dzień braku pisania opowiadania. Dzień bez rozmyślań na temat mojej samotności. Dzień bez smutku i żalu. Czasami chcę by byo tak zawsze przez caly czas. Bym nie smucil się i żyl szczęśliwy pośród wszystkich.
W szkolę caly czas patrzę na Adę. Próbuję poznac ją wzrokiem ale nie mogę się przemóc by zrobić coś więcej. Nie wiem dlaczego. Wstydzę się? Boję? Nie wiem.
Kim jestem? Jestem zwyklym chlopakiem, z normalną przeszością... Czemu więc jednak jestem inny?
Nie wszyscy mnie akceptują, nie wszyscy nie lubią, nie wszyscy mnie znają a jednak mnie komentują.
Nie mam dziewczyny choć te które znam uważają, że nie wyglądam źle.
Chcialbym mieć osobę której mógbym się wyżalić ze swoich problemów, opowiedzieć co myślę o tym co mnie otacza, taką która byla by blisko mnie i z którą w każdej chwili mógbym się spotkać. To jest takie moje male marzenie na którego spelnienie wciąż czekam.